Άρχισα να χορεύω για μας...
πόναγαν τα χέρια σε κάθε μου λύγισμα..
Ώρες αμέτρητες ,βήματα..
Υστέρα κρατήθηκα μόνο για σένα..
Κάθε μου μυς και ένα τέλος..
Κάθε μου βήμα κι ένας ρόγχος..
Ώσπου οι νότες στέρεψαν
Η ανάσα ακροβατούσε στη σιωπή..
Και η αυλαία σα λαιμητόμος έκλεισε .
Το χειροκρότημα βουβός σπαραγμός
Έκλεισαν τα φώτα
Κι εσύ θεατής στο σκοτάδι
Μα πως να σε δω αγάπη μου
Αφού πήρες τα μάτια μου
απ'την πρώτη στιγμή που σε είδα.
Ακόμη και η αγάπη τυφλώθηκε
για να βλέπεις εσύ..
Ο τελευταίος χορός
δικός σου..
Δέσποινα Αποστολάκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου