Η Πάλη του Πνεύματος
Κάλπικα συναισθήματα θνητών,
ανασφάλειες που εκρήγνυνται στη
θέα του άσπιλου.
Απομυθοποίηση του τώρα που ηγείται
τη συρρίκνωση του πνεύματος.
Διψώ την αλήθεια που ρέει αέναα μέσα μου...
κι ας με πληγώνει, αντέχω...
Άσε με να γίνω καταμεσήμερος καλοκαιρινός ήλιος,
αχαλίνωτος στην αναζήτηση της αλήθειας.
Αχόρταγος έφηβος, ντοπαρισμένος στο πάθος του έρωτα.
Μαρία Γκουτζαμάνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου