«Η ώρα»
Ώρα…
Ο μετρητής της ζωής
Ακριβός και πολύτιμος
Αναντικατάστατος και αυστηρός
Κι εγώ, το κορίτσι…
Αλλάζω και προσαρμόζομαι στο διάβα των καιρών
Λαβαίνω υπόσταση και υπάρχω
Ως άμμος στην κλεψύδρα
Ως γνώμονας σκιάς στον βράχο
Ως λεπτοδείκτης στο ρολόι
Κι εγώ, η γυναίκα…
Γυρεύοντας συμπαντικά μυστικά
Μηδενίζω το χτες και ξεκινώ από την αρχή
Ως λαθίπονος στις χαραυγές των δύο πόλων
Ως αρμονικός χτύπος στην καρδιά
Ως ψίθυρος στους λαβυρίνθους των αιώνων
Κι εγώ, η γριά…
Μην μπορώντας να νικήσω τον άχρονο Χρόνο
Γίνομαι η επόμενη ταλάντωση σε απαρέγκλιτο εκκρεμές
Γίνομαι ο επόμενος αναπαλμός σε ακολουθία δευτερολέπτων
Γίνομαι το επόμενο μούχρωμα σε τιμωρημένο ηλιοτρόπιο
Κορίτσι, γυναίκα, γριά
Απαρχής της αναπνοής του Κόσμου
Είμαι η ώρα…
Λεμονιά Γεμουρτζίδου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου