"ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ"
Στην εκκλησιά σύρθηκα τη νύχτα σαν χτυπημένο σκυλί...
Κλειστή η εκκλησιά εντός μορφές πονεμένων Αγίων αχνοφέγγιζαν
απο το μελίρρυτο φως των καντηλιών.
Οι Αγιοι σαν αγνοούμενοι πολέμου ή σαν θύματα ολοκαυτώματος...
Κάπνα μεγάλη φτάνει στα ουράνια... Γιατ΄ κλειδώνουν τις εκκλησιές τη νύχτα;
Ολοι εκείνοι οι ¨φτωχούληδες" του Θεού κουτσοί,
χωλοί, χρόνια ανάπηροι και επικηρυγμένοι...
Η προσευχή τόσων μαζί θα "γρατζούναγε το θόλο του ουρανού;
Ολοι εκεί να καίγονται σαν λιβανάι μέσα στο θυμιατήρι του κόσμου!
Τυραννισμένες ανάγκες, ψυχοβγαλτικές εμπειρίες,
κατάστικτη οδύνη σε ένα τεράστιο χωνευτήρι,
μαύρη χολή ως τον Ουρανό.
Ο Χριστός δακρύζει τα ζωοποιά δάκρυά του σβήνουν τη φωτιά.
Τα μυρωμένα δάκρυα του Θεού καθαρίζουν
και καθαγιάζουν τις πληγές ολάκερου του κόσμου!!!
Κλάψε λίγο και για μένα κύριε κι εγώ θα μαι καλή!
Δήμητρα Ποντίκη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου