"Το τρένο" ... Μαριάννα Παπαδημητρίου

 ΤΟ ΤΡΕΝΟ

Το τρένο έφυγε

στάθηκε για λίγο στον σταθμό

Η βροχή έπεφτε βαριά

κι ο έρωτας πιο μικρός από ποτέ

περπάτησε πάνω στις ράγες

μ'ένα χαμόγελο πλατύ

μ'ένα θάρρος και μια ανταμοιβή

Περπατάει μπροστά από το τρένο

κρατάει καλά την ισορροπία του

κουβαλάει χιλιάδες αναμνήσεις που βαραίνουν

Είναι μικρός

είναι ένα παιδί που κουράστηκε το ταξίδι

και θέλησε να περπατήσει πάνω στ'όνειρό του

Το τρένο ξεκινά

και το παιδί πάνω στις ράγες

τραγουδάει έναν γνωστό σκοπό

παλιό τραγούδι

αλλόκοτοι στίχοι

Το τρένο ξεκίνησε

και το παιδί δεν πρόλαβε να φύγει

πληγώθηκε από το όνειρό του

από τις ράγες που ακολουθούσε με πίστη

με αφοσίωση και αγάπη

Το τρένο φαίνεται από μακριά

μέχρι που χάθηκε κι αυτό τελείως

Τα λόγια αιωρήθηκαν

χάθηκαν στις πιο ψιλές σταγόνες της βροχής

και το παιδί έμεινε πίσω

ξαπλωμένο σε ο,τι ονειρεύτηκε...

σε ο,τι ήλπιζε κι αγωνιούσε...

σε ο,τι αγαπούσε...

Μαριάννα Παπαδημητρίου,

Δαίμων Εαυτού