Την ώρα που παλεύω να συναρμολογήσω στίχους,
ιδέες και όνειρα
πετάνε πέτρες στο παράθυρο
να ανθίσουν -λέει- λεμονιές στην κάμαρή μου.
Το πρωί θα σου πω καλημέρα
και ότι πλέον δεν θυμάμαι τα όνειρά μου.
(Μιχάλης Βάκρινος)
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Συνέντευξη Νόρα Ξένου Flora Tsikniadopoulou - Jose
Η Μοναχική Αναζήτηση της Νόρα Ξένου Επιμέλεια συνέντευξης - κειμένου : Φλώρα Ζοζέ Τσικνιαδοπούλου Flora Tsikniadopoulou - Jose Σήμερα θα ...
-
Ευχαριστούμε πολυ για την τιμή και την χαρά τον Nikola Painter αυτόν τον σπουδαίο ζωγράφο, Αγιογράφο, δάσκαλο και ποιητή να κοσμεί με π... -
Φιλοξενούμε την κριτική σκέψη του Γιώργος Μανέτας για το βιβλίο του Προέδρου της ΕΕΛ Κώστας Καρούσος "ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΜΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΤΟΥ Ε...
-
Πως δροσίζεται η πλάση νέκταρ ζεστασιάς! Πόσο ανέλπιστα φυσάει ο Μπάτης ευτυχία! Αθώα νεογέννητα χαμόγελα. Έρωτάς στα σπάργανα εκατομμυρί...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου